Terwijl in o.a. België, Nederland, Zweden, IJsland, en zelfs Argentinië en het katholieke Spanje, het burgerlijk huwelijk door de overheid werd gelegaliseerd blijft Italië jammer genoeg nog een beetje achterop.
In sommige landen is in de plaats van het huwelijk een partnerregistratie mogelijk die net iets minder rechten (en plichten) verschaft dan het huwelijk.
In de Verenigde Staten valt de wetgeving omtrent het huwelijk onder de deelstaten en niet onder de federale regering, waardoor in verschillende staten het homo huwelijk werd gelegaliseerd, in anderen dan weer het geregistreerd partnerschap wordt toegelaten en in sommige staten is het tout court gewoon niet mogelijk.
In Mexico mogen homoseksuele koppels sinds 2009 niet alleen in het huwelijk treden, maar ook kinderen adopteren.
Ik weet al langer dan vandaag dat het in Italië niet mogelijk is voor homokoppels met elkaar in het huwelijk te treden, en heb hier tot vandaag (tot mijn grote spijt) weinig aandacht aan geschonken.
Ik herinner me de eerste keer dat ik hierover informatie vroeg aan een afgevaardige van een Italiaanse gemeente.
Ik: "Zou daar misschien binnenkort verandering in kunnen komen?"
Zij: (overtuigd): "Ik zou er niet direct op rekenen..."
Vandaag werd ik terug met deze kwestie geconfronteerd tijdens een talk show op de Italiaanse televisie, waarin het ging over een homokoppel uit Liguria.
Tijdens een vakantie op Mykonos werden zij fysiek aangevallen waarna zij hun strijd begonnen om het huwelijk gelegaliseerd te krijgen in Italië aan de hand van een hongerstaking.
Ze zijn er zelfs in geslaagd om in Italië in ondertrouw te gaan, maar als puntje bij paaltje kwam kon het burgerlijk huwelijk zelf niet doorgaan.
In 2002 ontstond een rel in Italië, nadat 2 Italianen uit Latina na 6 jaar samenwonen burgerlijk zijn getrouwd in Nederland, waarna ze hoopten dat nu alles wettelijk was geregeld.
Dat was natuurlijk buiten de Italiaanse procureur gerekend, die weigerde het huwelijk in Italië te herkennen.
In 2006 opnieuw opstand tijdens een demonstratie van duizenden Italiaanse homo’s die streden voor het recht op geregistreerd partnerschap.
Jammer genoeg opnieuw zonder succes...
Tenslotte kwam het onderwerp nog eens ter sprake in 2010, waarin het grondwettelijk hof in Italië het homohuwelijk nog eens heeft verworpen op basis van het burgerlijk wetboek.
Het lijkt er dus niet op dat hier heel binnenkort verandering in zal komen, hoewel meer en meer Italianen het idee steunen en dit toch een regelmatig terugkomend onderwerp is.
In ieder geval, wat kunnen wij voorlopig WEL al doen voor same-sex koppels?
Heel veel bruidspaartjes kiezen voor een burgerlijk huwelijk in eigen land en een symbolische dienst in Italië in beperkte kring met een intiem en romantisch dinner achteraf.
Terwijl een kerkelijk huwelijk meer bureaucratie en voorbereiding vereist, en ook minder kan gepersonaliseerd worden, is een symbolische ceremonie eenvoudiger te realiseren.
Men heeft meer vrijheid wat betreft de locatie; men kan zo ook in open lucht trouwen, in de tuin, tussen de wijnranken of de olijfbomen, op het strand,...
En men heeft meer ruimte voor een persoonlijke touch met muziek, eigen teksten, persoonlijke geloften en vrienden en familie kunnen meer betrokken worden in de ceremonie zelf.
Dat kunnen wij dus doen!
Een symbolisch huwelijk heeft dan wel geen burgerlijke, noch christelijke waarde,
maar heeft de grootste en belangrijkste waarde van allemaal:
Het vieren van jullie liefde voor elkaar!
In ieder geval, wat kunnen wij voorlopig WEL al doen voor same-sex koppels?
Heel veel bruidspaartjes kiezen voor een burgerlijk huwelijk in eigen land en een symbolische dienst in Italië in beperkte kring met een intiem en romantisch dinner achteraf.
Terwijl een kerkelijk huwelijk meer bureaucratie en voorbereiding vereist, en ook minder kan gepersonaliseerd worden, is een symbolische ceremonie eenvoudiger te realiseren.
Men heeft meer vrijheid wat betreft de locatie; men kan zo ook in open lucht trouwen, in de tuin, tussen de wijnranken of de olijfbomen, op het strand,...
En men heeft meer ruimte voor een persoonlijke touch met muziek, eigen teksten, persoonlijke geloften en vrienden en familie kunnen meer betrokken worden in de ceremonie zelf.
Dat kunnen wij dus doen!
Een symbolisch huwelijk heeft dan wel geen burgerlijke, noch christelijke waarde,
maar heeft de grootste en belangrijkste waarde van allemaal:
Het vieren van jullie liefde voor elkaar!
Bron foto: www.weddingcollectibles.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten